Tijdens de vele gesprekken die ik voer met klanten van de industrie gaat het over prijsstelling en  positionering en over de prijsverhogingen van het afgelopen half jaar.

Sommige fabrikanten hebben één keer een prijsverhoging doorgevoerd, anderen bereiden de derde verhoging voor.

Op de vraag of men de industrie vertrouwt de prijzen te verlagen wanneer daar de ruimte voor is, is het antwoord unaniem: nee.

Opvallend dat niemand denkt dat de industrie de prijzen zal verlagen langs dezelfde argumenten waarmee ze zijn verhoogd; grondstof- en energieprijzen en schaarste. Een aantal mensen spreekt zelfs al van het nieuwe normaal als het gaat om prijzen. “Wen er maar aan.”

Waarom is er een gebrek aan vertrouwen als het om prijsstelling gaat?  

De industrie heeft geen track record als het gaat om het verlagen van prijzen. Wel als het gaat om het verhogen van prijzen. Daarbij komt nog dat vertrouwen te voet komt en te paard gaat.

Wat zou het fijn zijn als ook op het gebied van prijzen en condities een wederkerige volwassen, transparante relatie zou ontstaan waarin we de eindconsument serieus nemen. Prijzen verhogen indien noodzakelijk en verlagen wanneer het kan.

Alle langdurige relaties zijn tenslotte gebaseerd op vertrouwen.